NHL-kausi 1971–1972

NHL-kausi 1971–1972 oli National Hockey Leaguen historian 55. kausi. Sen aikana 14 NHL-joukkuetta pelasi kukin 78 runkosarjaottelua.[1] Stanley Cupin voitti Boston Bruins, joka kukisti finaalisarjassa New York Rangersin otteluvoitoin 4–2.[2] Kyseessä oli Bruinsin viides Stanley Cup -mestaruus. Seuraavan kerran seura vei mestaruuden kaudella 2010–2011.[3]

Kaudella 1971–1972 runkosarjan maali- ja pistepörssin voitti Boston Bruinsin keskushyökkääjä Phil Esposito.[4] Hän teki pelaamissaan 76 ottelussa 133 tehopistettä, joista 66 oli maaleja ja 67 syöttöpisteitä.[5] Pistepörssin kakkoseksi sijoittui Espositon tavoin Bruinsia edustanut puolustaja Bobby Orr,[5] joka sai Hart Memorial Trophyn sekä Norris-palkinnon.[6][7] Lisäksi Orr voitti plus/miinus-tilaston.[4] Lester B. Pearson Award myönnettiin puolestaan New York Rangersin Jean Ratellelle.[8] Kauden aikana Chicago Black Hawksin Bobby Hull teki uransa 600. runkosarjamaalin 25. maaliskuuta 1972 pelatussa ottelussa Boston Bruinsia vastaan.[9]

Vezina Trophyn saivat Chicago Black Hawksia edustaneet maalivahdit Tony Esposito ja Gary Smith.[10] Runkosarjan tavoin pudotuspelien pistepörssin ykkönen oli Phil Esposito, joka keräsi 15 ottelussa yhteensä 24 tehopistettä, joista 9 oli maaleja ja 15 syöttöpisteitä.[11] Pudotuspelien arvokkaimmalle pelaajalle myönnettävä Conn Smythe Trophy annettiin Bobby Orrille.[12] Myös hän keräsi pudotuspeleissä 24 tehopistettä, mutta Orr teki neljä maalia vähemmän kuin Esposito.[11]

Montreal Canadiensin maalivahti Ken Dryden sai kauden parhaalle tulokkaalle annettavan Calder Memorial Trophyn,[13] vaikka hän oli jo edellisen kauden päätteeksi voittanut sekä Stanley Cupin että Conn Smythe -palkinnon.[14] Kaudella 1970–1971 Dryden oli kuitenkin pelannut ainoastaan kuusi runkosarjaottelua, joten häntä ei vielä tuolloin kelpuutettu Calder-ehdokkaaksi.[15][16] Ennen Canadiensiin siirtymistään Dryden oli pelannut Kanadan jääkiekkomaajoukkueessa.[16]

Runkosarja muokkaa

Lyhenteiden selitys: O = pelatut ottelut, V = voitot, H = häviöt, T = tasapelit, Pist. = pisteet, + = tehdyt maalit, − = päästetyt maalit. Pudotuspeleihin päässeet joukkueet on lihavoitu.

Itäinen divisioona O V H T Pist. +
Boston Bruins 78 54 13 11 119 330 204
New York Rangers 78 48 17 13 109 317 192
Montreal Canadiens 78 46 16 16 108 307 205
Toronto Maple Leafs 78 33 31 14 80 209 208
Detroit Red Wings 78 33 35 10 76 261 262
Buffalo Sabres 78 16 43 19 51 203 289
Vancouver Canucks 78 20 50 8 48 203 297
Läntinen divisioona O V H T Pist. +
Chicago Black Hawks 78 46 17 15 107 256 166
Minnesota North Stars 78 37 29 12 86 212 191
St. Louis Blues 78 28 39 11 67 208 247
Pittsburgh Penguins 78 26 38 14 66 220 258
Philadelphia Flyers 78 26 38 14 66 200 236
California Golden Seals 78 21 39 18 60 216 288
Los Angeles Kings 78 20 49 9 49 206 305

[1][4]

Runkosarjan pistepörssi muokkaa

Lyhenteiden selitys: O = pelatut ottelut, M = maalit, S = syötöt, Pist. = pisteet, RM = rangaistusminuutit

Pelaaja Joukkue O M S Pist. RM
Phil Esposito Boston Bruins 76 66 67 133 76
Bobby Orr Boston Bruins 76 37 80 117 106
Jean Ratelle New York Rangers 63 46 63 109 4
Vic Hadfield New York Rangers 78 50 56 106 142
Rod Gilbert New York Rangers 73 43 54 97 64
Frank Mahovlich Montreal Canadiens 76 43 53 96 36
Bobby Hull Chicago Black Hawks 78 50 43 93 24
Yvan Cournoyer Montreal Canadiens 73 47 36 83 15
John Bucyk Boston Bruins 78 32 51 83 4
Bobby Clarke Philadelphia Flyers 78 35 46 81 87

[5]

Pudotuspelit muokkaa

  Puolivälierät Välierät Stanley Cup -finaali
                           
  I1  Boston Bruins 4  
I4  Toronto Maple Leafs 1  
  I1  Boston Bruins 4  
  L3  St. Louis Blues 0  
L2  Minnesota North Stars 3
  L3  St. Louis Blues 4  
    I1  Boston Bruins 4
  I2  New York Rangers 2
  L1  Chicago Black Hawks 4  
L4  Pittsburgh Penguins 0  
  L1  Chicago Black Hawks 0
  I2  New York Rangers 4  
I2  New York Rangers 4
  I3  Montreal Canadiens 2  

[2]

Pudotuspelien pistepörssi muokkaa

Lyhenteiden selitys: O = pelatut ottelut, M = maalit, S = syötöt, Pist. = pisteet, RM = rangaistusminuutit

Pelaaja Joukkue O M S Pist. RM
Phil Esposito Boston Bruins 15 9 15 24 24
Bobby Orr Boston Bruins 15 5 19 24 19
John Bucyk Boston Bruins 15 9 11 20 6
Ken Hodge Boston Bruins 15 9 8 17 62
Bobby Rousseau New York Rangers 16 6 11 17 7
John McKenzie Boston Bruins 15 5 12 17 37
Vic Hadfield New York Rangers 16 7 9 16 22
Fred Stanfield Boston Bruins 15 7 9 16 0
Rod Gilbert New York Rangers 16 7 8 15 11
Phil Roberto St. Louis Blues 11 7 6 13 29

[11]

NHL-palkinnot muokkaa

Prince of Wales Trophy: Boston Bruins[17]
Clarence S. Campbell Bowl: Chicago Black Hawks[18]
Art Ross Trophy: Phil Esposito, Boston Bruins[19]
Bill Masterton Memorial Trophy: Bobby Clarke, Philadelphia Flyers[20]
Calder Memorial Trophy: Ken Dryden, Montreal Canadiens[13]
Conn Smythe Trophy: Bobby Orr, Boston Bruins[12]
Hart Memorial Trophy: Bobby Orr, Boston Bruins[6][21]
James Norris Memorial Trophy: Bobby Orr, Boston Bruins[7]
Lady Byng Memorial Trophy: Jean Ratelle, New York Rangers[22]
Lester B. Pearson Award: Jean Ratelle, New York Rangers[8]
Vezina Trophy: Tony Esposito ja Gary Smith, Chicago Black Hawks[10]
Lester Patrick Trophy: Clarence S. Campbell, John Kelly, James D. Norris ja Ralph Cooney Weiland[23]

Tähdistökentälliset muokkaa

Ykköstähtikenttä   Pelipaikka   Kakkostähtikenttä
Tony Esposito, Chicago Black Hawks maalivahti Ken Dryden, Montreal Canadiens
Bobby Orr, Boston Bruins puolustaja Pat Stapleton, Chicago Black Hawks
Brad Park, New York Rangers puolustaja Bill White, Chicago Black Hawks
Phil Esposito, Boston Bruins keskushyökkääjä Jean Ratelle, New York Rangers
Bobby Hull, Chicago Black Hawks vasen laitahyökkääjä Vic Hadfield, New York Rangers
Rod Gilbert, New York Rangers oikea laitahyökkääjä Yvan Cournoyer, Montreal Canadiens

[4]

Lähteet muokkaa

  1. a b 1971–1972 Standings NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  2. a b 1971–72 NHL Playoff Results HockeyDB.com. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  3. Fitzpatrick, Jamie: Most Stanley Cup Wins by Team About.com. 13.6.2012. The New York Times Company. Arkistoitu 24.4.2013. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  4. a b c d 1971–72 NHL Season Summary Hockey-Reference.com. Sports Reference LLC. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  5. a b c 1971–1972 – Regular Season – Stats NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  6. a b Fitzpatrick, Jamie: NHL Most Valuable Player: List of Hart Trophy Winners About.com. 2012. The New York Times Company. Arkistoitu 11.5.2013. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  7. a b James Norris Memorial Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  8. a b Ted Lindsay Award (formerly Lester B. Pearson Award) NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  9. Chicago Blackhawk Dates to Remember (pdf) (March 25, 1972) Blackhawks.nhl.com. Chicago Blackhawks. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  10. a b Vezina Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  11. a b c 1971–1972 – Playoffs – Stats NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  12. a b Conn Smythe Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  13. a b Calder Memorial Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  14. Itkonen, Janne: ”Rask on kuin NHL:n maalivahtilegenda” MTV3.fi. 18.4.2010. MTV3 Internet. Viitattu 21.7.2012.
  15. Ken Dryden Sportshall.ca. Canada’s Sports Hall of Fame. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)[vanhentunut linkki]
  16. a b Lee, Phillip: The Dryden file ESPN.com. 19.11.2003. ESPN Internet Ventures. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  17. Prince of Wales Trophy NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  18. Clarence S. Campbell Bowl NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  19. Art Ross Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  20. Bill Masterton Memorial Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  21. Hart Memorial Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  22. Lady Byng Memorial Trophy NHL.com. 2012. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)
  23. Lester Patrick Trophy NHL.com. NHL. Viitattu 21.7.2012. (englanniksi)